Σελίδες

26 Μαΐ 2013

Τοξική ευαισθησία

Επηξα στα Αουσβιτς και τα γκούλαγκ αυτές τις μέρες. 
Η ελληνική συνομοταξία των ιδεολογικών ξενιστών, παίζει τα ρέστα της ανάμεσα στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το εφαρμοστόν ή μη του βουλευτικού μπούστου ή τη μοριοδότηση του τσαμπουκαλεμένου φρουρού του κλαμπ Βουλή, ώστε να μη μολύνουν την πίστα νονοί της νύχτας, ενδυματολογικά κουτσαβάκια και... Μαλάμω τα κουμπούρια σου... ανάθεμα τη φούρια σου.

Η τοξική ευαισθησία που χρησιμεύει στην υπερκατανάλωση λεκτικών γενόσημων - φαρμάκων της καπιταλιστικής κρίσης, προξενεί συστηματική αχρονία. Οχι ως φιλολογική επιλογή αλλά ως ασθένεια. Αυτήν της πολιτικής σκοπιμότητας. Μεταδοτική και απειλητική ως προς τα συμπτώματα. Είναι η αναγωγή της οπορτουνίστικης σκοπιμότητας σε θεραπεία των συμπτωμάτων κι όχι της αρρώστιας του καπιταλισμού. Να πεινάς σήμερα. Να μην έχεις και δουλειά. Τουλάχιστον όμως να μπορείς να αποφαίνεσαι περί των ομοιοτήτων μεταξύ ναζισμού - κομμουνισμού με όρους ανιστόρητου λάιφ στάιλ. Εμμεσα δε, ακόμα καλύτερα. Οπότε βαφτίζεις «φιλόσοφο» τον κύριο

ΣΧΕΔΙΟ ΘΕΣΕΩΝ ΣΥΡΙΖΑ: Βαθιά υπόκλιση στον καπιταλισμό


Να αμπαλάρει με χρυσόχαρτο τις αυταπάτες που διακινεί στο λαό επιχειρεί εκ νέου ο ΣΥΡΙΖΑ με το σχέδιο Θέσεων που ενέκρινε η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του και βρίσκεται πλέον στην κρίση των οργανώσεών του, ενόψει του Συνεδρίου τον Ιούλη.
Στο μακροσκελές κείμενο αποκαλύπτει για άλλη μια φορά ότι πασχίζει για τη διέξοδο της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση και την επανάκαμψη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στόχο τον οποίο θέτει πρώτο στην ατζέντα του. Εξ ου και προσθέτει πονηρά ότι «μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να υποσχεθεί την άμεση λύση όλων των συσσωρευμένων προβλημάτων».
Θέλοντας να συγκαλύψει ότι ως δύναμη είναι οργανικά ενταγμένη στο αστικό πολιτικό σύστημα και με στόχο τη διαχείριση της καπιταλιστικής οικονομίας, διαπράττει την εξής λαθροχειρία: Διαχωρίζει τους καπιταλιστές σε κρατικοδίαιτους και δημιουργικούς, δεσμευόμενος ότι θα ενισχύσει τη «δημιουργική επιχειρηματικότητα».

Φτωχοδιάβολοι Χρυσαυγίτες


1. Δεν έχουν αφήσει ούτε ένα σημείο από τη νεότητά τους που να μην το έχουν αρνηθεί. Δε θ' αργήσουν να τρέξουν να σβήσουν όλα τα τατουάζ με τα οποία αποτυπώνουν σε αφθονία στο σώμα τους τις σβάστικες και το όνομα του Αδόλφου. Αν τους κοιτάξεις προσεκτικά έναν έναν μέσα στο κοινοβούλιο -γιατί έξω απ' αυτό κάνουν άλλα-, θα δεις μια ομάδα θλιβερών λούμπεν μέσα σε κοστούμια να κάθονται στα έδρανα της Βουλής σαν γατούλες. Καμιά φορά πουλάνε αγριάδα, αλλά ακόμη και τότε ο φτωχοδιάβολος ηγέτης τους τρέχει μόνος του ή με τον Τράγκα και σκεπάζει τις ακαθαρσίες τους. Στο δρόμο οι χρυσαυγίτες τελειοποιούν τη θρασυδειλία τους, επιλέγοντας να χτυπήσουν μειονότητες που -κακώς- δεν έχουν οργανώσει την αυτοάμυνά τους.
2. Για πρώτη φορά, η αξιομακάριστη Δημοκρατία μας, που όλοι ντρέπονται τώρα γι' αυτήν, κατάφερε μιαν οργανωμένη συμμορία όπως αυτήν της Χρυσής Αυγής να την εγκαταστήσει στο Κοινοβούλιο. Προσωπικά δεν έτρεφα ψευδαισθήσεις ότι κάποτε δεν θα γινόταν και αυτό, αλλά γελάω με την αποκατάσταση της χαμένης τιμής της Χρυσής Αυγής.

Από το ρατσισμό, στην ποινικοποίηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και της ταξικής πάλης


ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ «ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ» ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Τη στιγμή που γράφεται το άρθρο αυτό βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη οι ζυμώσεις και αντιπαραθέσεις μεταξύ των αστικών κομμάτων για το λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και την αναγκαιότητα ψήφισης ή απόσυρσής του. Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι δεν πρόκειται καθόλου για μια αθώα ιστορία.
Παρόλο που χρειάζεται βαθύτερη μελέτη και χρόνος για να βγουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα, μια πρώτη εξέταση των εξελίξεων δείχνει ότι το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο αξιοποιείται, για να εξυπηρετήσει διάφορες πολιτικές σκοπιμότητες, αλλά και νέες ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό.
Μια συζήτηση που αξιοποιείται για την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού