Σελίδες

21 Νοε 2011

Για να λάβουν τα όνειρα εκδίκηση...



Η «δοτή» μεταβατική (;) κυβέρνηση ψηφίστηκε ως αναμενόταν με μια τυπική διαδικασία. 
Ο «δοτός» πρωθυπουργός ψηφίστηκε με άνεση από τα τρία αστικά κόμματα που τον είχαν προεπιλέξει. 
Η διαφορά του από τους πάλαι ποτέ υποψήφιους παλατιανούς «δοτούς» πρωθυπουργούς των «Ιουλιανών» του 1965, είναι ότι έχει την έγκριση όχι μόνο της παραδοσιακής δεξιάς (ΝΔ) και του ακροδεξιού (ΛΑ.Ο.Σ.) αλλά και του σοσιαλδημοκρατικού (ΠΑΣΟΚ). 
Σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες της χώρας και της θέσης της ελληνικής αστικής τάξης, τα τρία αστικά κόμματα αρνήθηκαν πεισματικά την άμεση προσφυγή στις εκλογές μιμούμενα την παλατιανή καμαρίλα του 1965. Επέλεξαν ως «δοτό» πρωθυπουργό έναν εξέχοντα υπάλληλο του διεθνούς τραπεζιτικού κεφαλαίου σύμφωνα με τις σύγχρονες άμεσες ανάγκες του ελληνικού καπιταλισμού στο πλαίσιο της εταιρικής του ένταξης στον ευρωενωσιακό ιμπεριαλισμό.

Οικονομική Εξόρμηση ΚΚΕ 2011-2012.



Το ΚΚΕ απευθύνεται στην εργατική τάξη, στα λαϊκα στρώματα, να το ενισχύσουν οικονομικά, να του δώσουν την δυνατότητα και τα μέσα για να δυναμώσει την πολιτική, ιδεολογική του παρέμβαση, τη δράση του.

«Ποιοι είναι οι φίλοι(!) του λαού και πως αποκαλύπτονται σαν προβοκάτορες»



Τα τελευταία χρόνια  που εντείνεται, με αφορμή και την καπιταλιστική κρίση, η επίθεση στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, εμφανίζονται από τη φαρέτρα του καπιταλιστικού συστήματος όλο και συχνότερα καινούργια  αναχώματα. 
Αναχώματα που προσπαθούν, τάχα, την οργή του αμυνόμενου λαού να την οδηγήσουν σε φιλολαϊκά μονοπάτια. Που λειτουργούν σαν βαλβίδα ασφαλείας και εκτόνωσης της λαϊκής οργής έναντι του συστήματος. Αναχώματα που χρησιμοποιούνται για να εγκλωβίσουν και να οδηγήσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα σε ανέξοδους και ακίνδυνους για το εκμεταλλευτικό σύστημα μονοδρόμους. Αναχώματα εχθρικά στους αγώνες της εργατικής τάξης και των διεκδικήσεων της, όπως ο «συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων», το «κίνημα δεν πληρώνω» κλπ.
Στην κατηγορία των συνειδητά και σε διατεταγμένη υπηρεσία, αποπροσανατολιστών της λαϊκής πάλης έχουν μπει και όλοι οι κατά τόπους «συντονισμοί πρωτοβάθμιων σωματείων»! Που δημιουργήθηκαν από την ανάγκη και του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού να αποκτήσει «αριστερό», «αγωνιστικό», ακόμα και δήθεν «επαναστατικό» άλλοθι.

Η Αίγυπτος, η Ισπανία και το ζήτημα της εξουσίας.



  • Διδάγματα από τις πρόσφατες εξελίξεις.
Όταν οι πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου και σε συνέχεια η Ποέρτα ντελ Σολ της Μαδρίτης και αυτή του Συντάγματος βρισκόταν στο απόγειό τους, είχαμε κάνει μια βασική αλλά ταυτόσημη παρατήρηση για το κίνημα των πλατειών: Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι αν δεν έχει ο λαός ένα εναλλακτικό κέντρο εξουσίας και εναλλακτικό πολιτικό πρόγραμμα εξουσίας, το αδιέξοδο κάθε εξέγερσης είναι προδιαγεγραμμένο.

Αν το κίνημα των μαζών στις πελατείες και στους δρόμους δεν αποκτήσει ταξικό περιεχόμενο με τις διεκδικήσεις του εργαζόμενου λαού στο κέντρο, με ταυτότητα, δομή, στόχους, πρόγραμμα και οργάνωση, θα χαθεί και αργά ή γρήγορα η ίδια εξουσία του κεφαλαίου θα επανέλθει με άλλο προσωπείο, πιθανόν πολύ χειρότερο και με νέα παραπλανητικά συνθήματα κλεμμένα και από αυτόν τον λαϊκό ξεσηκωμό. 

«ΔΕΝ ΘΑ ΛΥΓΙΣΟΥΜΕ»



«Οι εργάτες ξέρουμε πλέον ότι πουλάμε την εργατική μας δύναμη και δεν μας πληρώνει απλά το αφεντικό για να δουλεύουμε. Και είμαστε αποφασισμένοι να μην την πουλάμε τσάμπα. Γι' αυτό δε γυρίζουμε στο εργοστάσιο για 500 ευρώ. Τώρα είμαστε και ενωμένοι και μέσα στο εργοστάσιο, αλλά και με όλους όσοι μας συμπαραστέκονται καθημερινά».
Τα λόγια ανήκουν σε εργαζόμενους της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» στον Ασπρόπυργο, που μίλησαν στον «Ρ», έξω από την πύλη του εργοστασίου. Βραδινή περιφρούρηση λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Πέμπτης γύρω από το βαρέλι με τη φωτιά για να σπάσουν το κρύο και την υγρασία. Εκεί στήθηκε η κουβέντα για το πώς βλέπουν τον αγώνα τους, για την αλληλεγγύη που τους «εντυπωσίασε» - όπως είπαν οι ίδιοι - και τους εμψυχώνει, αλλά και για το πόσο «ακριβά κοστίζει» για να δουλεύουν στις άθλιες συνθήκες του εργοστασίου.
Με λόγια απλά, αλλά βαθιά, συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον, εξήγησαν γιατί δε λυγίζουν. Γιατί δεν πρόκειται να λυγίσουν. Δε λένε ονόματα. Οχι γιατί φοβούνται, όπως λένε, αλλά γιατί «όποιον και να ρωτήσεις τα ίδια θα σου πει».

93 ΧΡΟΝΙΑ ΚΚΕ.



Αταλάντευτα και αδιάλλακτα στην πρωτοπορία της πάλης για την ανατροπή του καπιταλισμού για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
«Εις το ξενοδοχείον "Πειραιεύς", εις την αίθουσαν του σωματείου των μηχανικών ατμοπλοίων... (λογοκρισία 3 γραμμών) συνήλθε χτες εις την πρώτην συνεδρίασίν του το πρώτον σοσιαλιστικόν συνέδριον της Ελλάδος, με κύριον σκοπόν την συνένωσιν όλων των εν Ελλάδι σοσιαλιστικών ομάδων εις ένα ενιαίον κόμμα διοικούμενον ενιαίως και αντιπροσωπευόμενον εις την Διεθνή. 
Η έναρξις εγένετο εις τας 10 π.μ...» («Ριζοσπάστης» 5 (18) του Νοέμβρη 1918).
Ετσι άρχιζε ο «Ριζοσπάστης» το ρεπορτάζ από την πρώτη μέρα, στις 17 του Νοέμβρη 1918, των εργασιών του ιδρυτικού Συνεδρίου του Κόμματός μας, που φέτος κλείνει 93 χρόνια ζωής και δράσης, από τη στιγμή της συγκρότησης των διαφόρων σοσιαλιστικών ομίλων σε ενιαίο κόμμα, στην πρωτοπορία της οργάνωσης και καθοδήγησης της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης της Ελλάδας, για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.


«Δεν θα σκύψουμε το κεφάλι»...



Στους δρόμους, στη σχολική ζωή, στη γειτονιά, τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων αναπτύσσουν μια διαρκή πολύμορφη δραστηριότητα. 
Γέννημα και εκφραστής της αγανάκτησης των μαθητών απέναντι σε όσα ζουν μέσα και έξω από το σχολείο και για την ανάγκη συλλογικής δράσης, το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας αγωνίζεται να βάλουν οι μαθητές τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις. 
Ο Ανδρέας Πούλος, μαθητής του 1ου ΕΠΑΛ Αθήνας και ο Δημήτρης Βιτζιλαίος, μαθητής του 40ού Γενικού Λυκείου Αθήνας, μέλη του Συντονιστικού, μιλούν για όσα κινητοποιούν τους μαθητές, για τους συμμάχους τους και όσους στέκονται απέναντι σε αυτόν τον αγώνα, για τη διαρκή, πολύμορφη δραστηριότητα του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας. Μιλούν για την πείρα από την οργάνωση του αγώνα, δηλώνοντας ότι οι μαθητές συνεχίζουν ακόμα πιο αποφασιστικά, μέσα από διάφορες διεργασίες συζητούν, αποφασίζουν την αντίδρασή τους με διάφορες μορφές.

Συγκυβερνούν από φόβο και έχθρα για το λαό...



Η συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη συγκυβέρνηση που συγκρότησαν με πρωθυπουργό τον Λ. Παπαδήμο το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ., με τη στήριξη της Μπακογιάννη και με σιγόντο από το κόμμα του Κουβέλη, επιβεβαίωσε τις βασικές εκτιμήσεις του ΚΚΕ:
  • Η κυβέρνηση αυτή έρχεται να περάσει τα πλέον αντιδραστικά μέτρα για λογαριασμό του κεφαλαίου, να εξασφαλίσει την παραμονή της ντόπιας πλουτοκρατίας στην Ευρωζώνη, με κλιμάκωση της επίθεσης στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, στη βάση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, στις 26 Οκτώβρη, για το «κούρεμα» του κρατικού χρέους, σαν όχημα για την ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.
  • Με τρομοκρατία, απειλές και ψευτοδιλήμματα, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να εκβιάσει συναίνεση από το λαό σε μέτρα που χαντακώνουν κι άλλο τη ζωή του. Πρόκειται για τα ίδια και επιπλέον μέτρα, που η προηγούμενη μονοκομματική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε να περάσει, κάτω από την κλιμακούμενη λαϊκή αγανάκτηση, παρά το γεγονός ότι η στήριξή της από τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου ήταν δεδομένη.
  • Παράλληλη αποστολή της νέας κυβέρνησης είναι να καταλαγιάσει πρόσκαιρα τους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε μερίδες της ντόπιας αστικής τάξης, κάτω από την ανάγκη να υπηρετηθεί το γενικό συμφέρον της πλουτοκρατίας.

Ρημάζουν το λαό για τα μονοπώλια...



  • Ομοβροντία από μέτρα, μαζική εξαθλίωση, καταλήστευση. 
  • Σε πλήρη ανάπτυξη τα προηγούμενα πακέτα, αμπαλάρουν και τα επόμενα.
  • Συμβολικοί, στο κατώτατο επίπεδο, οι φόροι στην πλουτοκρατία
Βάναυση πρόκληση, κατάμουτρα φτύσιμο απέναντι στα βάσανα του λαού, αποτελούν η φορολογική πολιτική, τα κάθε είδους χαράτσια, που κλιμακώνει το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας με τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2012.
Από την 1η του Γενάρη, οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα θα βρεθούν μπροστά σε νέες τρανταχτές μειώσεις μισθών και συντάξεων. 
Η φοροληστεία θα συντελείται μήνα με το μήνα. 
Η αρπαγή του καθημερινού μόχθου μέσα από τα λογιστήρια των επιχειρήσεων και τα ασφαλιστικά ταμεία θα περιλάβει το νέο κουτσουρεμένο αφορολόγητο όριο, το χαράτσι της λεγόμενης αλληλεγγύης, την απογείωση της ληστείας απέναντι στα πολύτεκνα λαϊκά νοικοκυριά. 
Το μαύρο μέτωπο ελπίζει να μαζεύει τις δόσεις, που έχουν ξεμείνει από φέτος, για τα χαράτσια μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, ταυτόχρονα με τα χαράτσια που προγραμματίζουν για το 2012.