Σελίδες

22 Μαρ 2011

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ 22 3 2011

ΑΣΤΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ : Αναφανδόν υπέρ του μνημονίου...


Η κρίση της αστικής οικονομικής σκέψης αναδεικνύεται με τον πιο επίσημο τρόπο στο βιβλίο «Από τη διεθνή κρίση στην κρίση της Ευρωζώνης και της Ελλάδας», του οποίου έγινε παρουσίαση χτες, όπου παραβρέθηκε ένας μεγάλος αριθμός επιχειρηματιών και εκπροσώπων του αστικού πολιτικού κόσμου. Στη συγγραφή του βιβλίου συμμετείχαν 14 συνολικά οικονομολόγοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων οι Γ. Χαρδούβελης και Ν. Καραμούζης, στελέχη της Γιούρομπανκ, Β. Ράπανος, πρόεδρος της ΕΤΕ, η γνωστή για τις ακραίες σκληροπυρηνικές νεοφιλελεύθερες απόψεις Μ. Ξαφά κ.ά.
Η παρουσίαση έγινε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, με ομιλίες τεσσάρων εκ των συγγραφέων του. Οι, κατά την άποψή τους, αιτίες της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική, καθώς στην ανάλυσή τους περιορίζονται να αναμασούν όσα κατά καιρούς διατυπώνουν αστοί οικονομολόγοι περί χρηματοπιστωτικής κρίσης, την οποία αποδίδουν στη διόγκωση του πιστωτικού κεφαλαίου. Τα συμπτώματα, δηλαδή, της κρίσης υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου και στο πιστωτικό σύστημα εμφανίζονται ως αιτίες της.

Αντιπαραθέσεις στο έδαφος της κρίσης...


Αντιπαράθεση εκδηλώνεται στο εσωτερικό του ΣΥΝ ανάμεσα στην πλειοψηφία και τη μειοψηφία του «αριστερού ρεύματος», με αιχμή την τακτική απέναντι στο ζήτημα του χρέους, το οποίο οι οπορτουνιστές στο σύνολό τους προσπαθούν να παρουσιάσουν αποσπασμένο από την καπιταλιστική κρίση.
Ο Αλ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του στην «Εποχή», αναφερόμενος στην πρόταση για δημοψήφισμα για το «Σύμφωνο για το Ευρώ» αποκαλύπτει εν μέρει πού αποσκοπεί η πρόταση αυτή του ευρωοπορτουνισμού, λέγοντας: «Η πρόταση για δημοψήφισμα έχει στόχο να μπλοκάρει τη μηχανή των νεοφιλελεύθερων συναινέσεων και των συνθηκών που θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε διάλυση της Ευρώπης και σε νέους εθνικισμούς και ενδεχομένως σε νέες τραγωδίες»!
Με άλλα λόγια, ο ΣΥΝ προβάλλει σαν βασικό λόγο για το δημοψήφισμα τη σωτηρία της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και τη διαφύλαξη της δημοκρατίας των αστών, καταθέτοντας την αγωνία του κόμματός του για τη συνοχή του αντιδραστικού οικοδομήματος.

«Ζυμώνουν» την ελεγχόμενη χρεοκοπία...


Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα και οι εκτιμήσεις των τεχνοκρατών από τις καπιταλιστικές αγορές, που θεωρούν αναγκαία την ελεγχόμενη χρεοκοπία, μέσω και της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, προκειμένου να διασφαλιστούν στο μέγιστο βαθμό τα συμφέροντά τους.
Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη, εκτιμά ο Οτμάρ Ισίνγκ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel». Ο Ο. Ισίνγκ σημειώνει ότι «ήταν σωστό να βοηθηθεί η Ελλάδα στην αιχμή της κρίσης, προκειμένου να αποτραπεί η επέκτασή της. Μόλις όμως οι άλλες χώρες βρεθούν εκτός κινδύνου, το ελληνικό δημόσιο χρέος θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί. Αυτό μπορεί να γίνει με "κούρεμα" του χρέους ή με επιμήκυνση του χρόνου λήξης των ομολόγων, αλλά η αναδιάρθρωση του χρέους είναι αναπόφευκτη, κι ας κάνει κανείς όποιους υπολογισμούς θέλει».

Υποκριτές, Παπατζήδες...


   Αυτοί που σήμερα σηκώνουν κουρνιαχτό για το καθεστώς Καντάφι, είναι οι ίδιοι που για χρόνια υπηρετούσαν τα ντόπια μονοπώλια, οικοδομώντας θερμότατες σχέσεις μαζί του. Μνημειώδεις είναι οι σχέσεις της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ με το καθεστώς της Λιβύης, τόσο του Α. Παπανδρέου, όσο και του σημερινού πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, όπως και άλλων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. 
Τη δεκαετία του '70, το ΠΑΣΟΚ και το καθεστώς Καντάφι, το οποίο να σημειωθεί ότι απαγορεύει διά ροπάλου την ύπαρξη Κομμουνιστικού Κόμματος στη Λιβύη, συμμετείχαν από κοινού στα «σοσιαλιστικά φόρουμ» της περιοχής. 
Το 1984, ο Α. Παπανδρέου επισκέφτηκε τη Λιβύη σαν πρωθυπουργός και χαρακτήρισε τον Καντάφι «συνταγματάρχη ελευθερωτή»και «μεγάλη φυσιογνωμία της εποχής». Ο Καντάφι τον αντιφώνησε ως «μεγάλο λαϊκό ηγέτη».

Καμία συμμετοχή στο ληστρικό πόλεμο...

Στάχτη στα μάτια του λαού επιχειρεί να ρίξει η κυβέρνηση με το νέο παραμύθι της ότι τάχα ...δεν συμμετέχει πολύ αλλά λίγο στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Λιβύη.
 «Η Ελλάδα δεν συμμετέχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, παρά μόνο ανταποκρίνεται στα αιτήματα φίλων και συμμάχων για διευκολύνσεις υποστηρικτικού χαρακτήρα», είναι, διά στόματος ΥΠΕΞ, Δ. Δρούτσα, η «νέα» θέση, που συνιστά θρασύτατη απόπειρα εμπαιγμού του λαού. 
Δεν υπάρχει ολίγον συμμετοχή στον πόλεμο και η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι η κυβέρνηση συμμετέχει μέχρι τα μπούνια στο ληστρικό πόλεμο, ακριβώς γιατί ενδιαφέρεται να διασφαλίσει τα συμφέροντα των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων και να διεκδικήσει μερίδιο στη λεία του πολέμου. 

Ενδοϊμπεριαλιστικές αγκωνιές...

ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ προβλήματά τους οι ...ανθρωπιστές! 
Κατανοείτε, βέβαια, για ποιους μιλάμε. 
Γι' αυτούς που σήμερα βομβαρδίζουν τη Λιβύη, γιατί δεν ανέχονται να ...καταπιέζεται ο λαός της.
Ετσι, αφού απελευθέρωσαν το λαό του Ιράκ και του Αφγανιστάν, αποφάσισαν πως και στη Λιβύη πρέπει να αρχίσουν να απολαμβάνουν την ...ελευθερία ενός στρατού κατοχής!
Οχι, όμως, οποιουδήποτε στρατού! 
Ενός στρατού με εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με «ανθρωπιστικές ευαισθησίες», με τα Μέσα Ενημέρωσής του και φυσικά ενός στρατού που ξέρει να χτυπάει και να βομβαρδίζει χειρουργικά. 
Δεν χωράνε ερασιτεχνισμοί εδώ.

... με των λαών το αίμα τη Γη ξαναμοιράζουν.


«Οταν κάθισε η σκόνη από το βομβαρδισμό ψάχναμε μέσα στα ερείπια να βρούμε χέρια, πόδια, γιατί ξέραμε ότι ήταν κόσμος εκεί. Δεν έφυγε κανείς»
Η μαρτυρία καταγράφηκε από ανταποκρίτρια αγγλικού καναλιού και είναι μία από τις αποδείξεις ότι οι ιμπεριαλιστές βομβάρδισαν «στρατιωτικούς στόχους», δηλαδή τους ανθρώπους που και στη Λιβύη, όπως στο Ιράκ, όπως στο Αφγανιστάν, όπως στη Γιουγκοσλαβία, δε λένε να δεχτούν ότι το δικό τους πρόβλημα θα το λύσουν άλλοι, απ' έξω, με βόμβες.
Πράγματα ακατανόητα για τύπους σαν τον Πρετεντέρη στα ΝΕΑ, που έσπευσε για μια ακόμα φορά χτες να φανεί «επιμελέστερος» κουνώντας το δάχτυλο σ' όσους καθυστέρησαν να μακελέψουν το λαό της Λιβύης για να τον ...σώσουν.

Απεμπλοκή, ρήξη...

Η αστική τάξη της Ελλάδας συμμετείχε στη μικρασιατική εκστρατεία προκειμένου να συνδράμει στην εφαρμογή της Συνθήκης του Παρισιού, στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, που προέβλεπε το διαμελισμό της τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας και το μοίρασμα των πετρελαίων της περιοχής. 
Καπιταλιστικές επιχειρήσεις της Ελλάδας (τραπεζικό κι εμπορικό κεφάλαιο) δρούσαν σ' αυτά τα εδάφη. 
Συμμετείχε στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και στο διαμελισμό των Βαλκανίων. 
Καπιταλιστικές επιχειρήσεις της Ελλάδας έκαναν εξαγωγή κεφαλαίων στα Βαλκάνια μετά το διαμελισμό (τράπεζες, ΟΤΕ, μονοπώλια πετρελαίου κλπ.), ύστερα από το τέλος του πολέμου. 
Οι ελληνικές κυβερνήσεις συμμετέχουν στον πόλεμο σε Ιράκ, Αφγανιστάν, απ' όπου εφοπλιστικό κεφάλαιο και μονοπώλια πετρελαίου κέρδισαν τεράστια ποσά. 
Η ελληνική κυβέρνηση συμμετέχει στον πόλεμο στη Λιβύη, για να προασπίσει τις ελληνικές επιχειρήσεις στη Βόρεια Αφρική, σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών.

Ο Αμερικανόδουλος Παπανδρέου.

Μια πολύ σημαντική παράμετρος για την συμμετοχή της Ελλάδας στην «συμμαχία των προθύμων», στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Λιβύη, μάθαμε από τον Νότη Μαριά. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κρήτης, μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό και επικαλούμενος νόμους και άρθρα του συντάγματος τεκμηρίωσε ότι ακόμα και με το υφιστάμενο νομικό καθεστώς η συμμετοχή της Ελλάδας σ' αυτό τον πόλεμο είναι παράνομη.
Η χώρα μας δεν έχει καμιά συμβατική υποχρέωση όπως μας λένε κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της να πάρει μέρος σ' αυτή την επιχείρηση. Η επιλογή αυτή της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, δεν έχει καμιά νομική βάση και ουσιαστικά είναι παράνομη. Ψιλά γράμματα, θα πείτε, για την κυβέρνηση του Μνημονίου που αστικούς νόμους και σύνταγμα, τα έχει γράψει εκεί που δεν πιάνει μελάνι στην προσπάθεια της να υλοποιήσει αυτά που της έχουν αναθέσει ντόπια και ξένη οικονομική ολιγαρχία και ιμπεριαλιστικοί πάτρωνες της.


ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ